بخش میمه شامل سه شهر میمه – وزوان و لای بید  و  ۱۳  روستا در دو دهستان ونداده و زرکان در فلصله ۷۰  کیلومتری مرکز شهرستان و ۹۰ کیلومتری شمال اصفهان واقع شده است . از مناطق زیبا و جالب و حفاظت شده ی میمه حیات وحش موته با مناظر زیبای کوهستانی چون سخره سرخی ، تخته محمد جعفر و . . .  و گله های آهو و حیواناتی چون پلنگ و . . .  است .

 شهر میمه  که مرکز بخش می باشد با قدمتی بیش از هزار سال در کنار جاده ترانزیت شمال جنوب ایران و ورودی شهرستان شاهین شهر ومیمه مورد توجه خاص است .این شهر با داشتن بناهای تاریخی چون مسجد جامع مربوط به دوران زندیه – خانه های تاریخی و حمام قدیمی و قنات مزدآباد است .

 کاروانسرای آغا کمال وزوان و حمام تاریخی ونداده از دیگر آثار تاریخی این بخش می باشد .

 معروفترین صنایع دستی بخش میمه قالی بافی آن است که با طرح و رنگ خاص خود در ابعاد گوناگون معروف به قالی میمه ای می باشد.

مسجد جامع میمه
 مسجد جامع میمه در مرکز شهر میمه و در کنار حمام قدیمی شهر قرار گرفته است و بیانگر وجود بافت تاریخی و راسته بازار در این شهر می باشد . مسجد جامع میمه متعلق به دوران زندیه است.

حمام میمه
حمام میمه که فضایی بیش از ۵۰۰ متر مربع را در مجاورت مسجد جامع به خود اختصاص داده بنایی است از اواخر دوران قاجار که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و در سالهای اخیر سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری با همکاری شهرداری میمه اقدام به مرمت و بازسازی آن نموده تا به موزه و کلاسهای آموزش صنایع دستی و هنرهای سنتی تبدیل شود . این بنا همانند دیگر حمام های قدیمی دارای سه بخش سربینه (رختکن) ، میاندری (فضای بین سربینه و گرمینه) و گرمینه(گرمخانه) است . حمام میمه برخلاف دیگر حمام های تاریخی شهرستان حمام کوچک یا مردانه نداشته و به صورت زمان بندی ( عصر و غروب ) مورد استفاده مردان قرار می گرفته است .

امامزاده سیده الصالحه خاتون
از فرزندان موسی بن جعفر (ع) امامزاده سیده الصالحه خاتون است که زیارتگاه آن در جنوب روستای اذان از توابع بخش میمه می باشد و همه روزه بویژه روزهای پایان هفته و تعطیلات پذیرای عاشقان و شیفتگان اهل بیت (ع) می باشد . ساختمان اصلی و گنبد مخروطی شکل و تزئینات کاشی آن نمونه ایی از معماری و هنر ایرانیان در دوره های قبل می باشد .

مجموعه خانه های تاریخی و بافت میمه
 تنها خانه های تاریخی و آثار بجامانده بافت میمه ، خانه های قیصر خان و عیسی خان و  برادران گرانمایه و . . . است که به صورت چند خانه مجزا ولی مرتبط با هم و در کنار هم دیگر در بافت قدیم میمه ساخته شده است . این بناهای ساخته شده متعلق به خاندان گرانمایه از اقوام برومند مهاجر از منطقه قفقاز به گز بُرخوار (پسر خاله های برومندان شهر گز) می باشد که در اواخر قاجار و اوایل پهلوی ساخته شده و هنوز هم مورد استفاده مالکین آنها می باشد .

تخته سُرخی – دَرّه دوزخی – تختِ محمد جعفر
از نمونه های جالب و دیدنی حیات وحش و مناظر طبیعی ایران اسلامی حیات وحشِ موته در بخش میمه است که در  این منطقه و در دل کوهها و دشتهای پهناور آن صخره های زیبایی از دل دشت بیرون آمده و روزهای متوالی محلی برای بستن راه کاروانان و تُجّار بوده است . یکی از این کمینگاه ها صخره ای معروف به تَختِ محمد جعفر است  که برروی آن چاهی کنده شده به گونه ایی که در  بدنه آن روبه مسیر کاروانان راه دارد. از دیگر مناظر طبیعی منطقه تخته سُرخی است با طبیعتی زیبا و قابل توجه به رنگ قرمز و سبز و دیگری دَرّه دوزخی است. این دَرّه زیبا و وحشتناک به رنگ خاکستری و سیاه چشم هر بیننده ای را به خود جلب می کند. متأسفانه در سالهای اخیر جهت استخراج معادن سنگ، این منطقه نیز روبه نابودی می رود.