موقعیت جغرافیایی: روستای سُه از توابع شهرستان شاهین شهر و میمه در استان اصفهان و در طول و عرض جغرافیایی ۳۳ درجه و ۱ دقیقه شمالی و ۵۱ درجه و ۲۱ دقیقه شرقی واقع می باشد. این روستا در ۹۴ کیلومتری شمال شهر اصفهان و جنوب شهر کاشان قرار دارد . در غرب و شرقش نیز شهرهای میمه و نطنز هستند. به علت قرار گرفتن روستا در دامنه رشته کوههای کرکس، راههای دستیابی به روستا محدود می باشند. راه اصلی ورود به روستا از جاده تهران به اصفهان (65N) است . در فاصله ۶۰ کیلومتری از شهر اصفهان ، مابین شهر میمه و روستای مورچه خورت ، مسیری ۳۰ کیلومتری وجود دارد که به سُه می رسد. در این مسیر رباط شاه عباسی و روستاهای دهلر و بیدشک نیز هستند. از راههای فرعی نیز می توان به شهر نطنز و میمه و روستای ابیانه رسید. جمعیت ثابت روستا طبق آخرین سرشماری ۱۳۹ خانوار و ۴۰۸ نفر می باشد و جمعیت متغییر آن که در ایام نوروز ، محرم و تابستان افزایش می یابد بالغ بر پنج هزار نفر می شود. یکی از مهم ترین آثارتاریخی این روستا کاروانسرای سه است که در کنار یکی از شاخه های جاده کاشان قرار دارد و در سال ۱۲۲۳ مطابق با۱۸۰۸ میلادی دوران سلطنت فتحعلی شاه قاجار بنا شده است و در کتیبه سنگی سردر آن نام ابوالقاسم اصفهانی به چشم می خورد. امامزاده جلیله – امامزاده یوسف- دو باب حمام قدیمی با معماری قدیم و ستون های سنگی یکپارچه سه متری – مسجد جامع که مقبره سه امامزاده- شاهزاده سعید- شاهزاده اسد الله- و شاهزاده سلیمان در آن می باشد و عمارت فرنگی که در قدیم تلگراف خانه بوده و هفت آسیاب اشاره نمود که در حال حاضر مخروبه گردیده است. در این روستا دو قلعه قدیمی وجود دارد که اکنون باروهای مخروبه آنهاباقی مانده است – یک قلعه مرتفع هم در جنوب روستا موجود است که دارای زاغه ها و اتاقهای متعدد می باشد. اقتصادی: حدود ۸۶%مردم روستا در بخش کشاورزی فعالیت می کنند. در آماری که در اواخرسال ۸۶ گرفته شده است، بخشهایی چون دامداری،مرغداری،زنبورداری وپرورش ماهی و آبزیان نیز در نظر گرفته شده است.اگر بخواهیم جداگانه آنها را مورد بررسی قرار دهیم؛سهم بخش کشاورزی ۵۶%،دامداری۲۷%،مرغداری۰.۸%است و اما زنبورداری که بصورت فصلی انجام می گیرد ۲.۴%را به خود اختصاص می دهد. آب لازم جهت کشاورزی عمدتا از طریق آبهای جاری در سطح روستا صورت میگیرد.و تنها در دو یا سه مزرعه در محلی به نام بند آبها را برای سهولت در آبیاری جمع آوری می کنند. باید به این نکته نیز اشاره کرد که به دلیل شرایط جغرافیایی روستا خانه های اهالی با زمین های کشاورزی و باغات انها فاصله دارد که در اصطلاح به این روستاها ،روستاهای پراکنده می گویند. تولید اصلی روستا در بخش کشاورزی را گندم و جو و در بخش باغداری را تولید سیب تشکیل می دهد. در سالهایی که آب کافی برای کشاورزی وجود داشته باشد علاوه بر گندم و جو که تولید عمده کشاورزان را تشکیل می دهد، می توان به تولید عدس،نخود،لوبیا،زعفران و …اشاره کرد.البته تولید این محصولات بیشتر جنبه استفاده خانوار تولید کننده ان را دارد. در زمینه باغداری نیز می توان به میوه هایی چون گلابی،زردآلو،آلبالو،گیلاس،انگور،هلوو…اشاره کرد و باید دانست که میزان آن در هر سال بستگی به وجود و میزان آب برای کاشت دارد. حدود ۳۰%توانمندی اقتصادی روستا در زمینه باغداری یعنی در تولید سیب است. جاذبه ها: جاذبه های این روستا به سه دسته ی: ۱.اماکن مقدس،۲.اماکن تاریخی،۳.اماکن تفریحی. ۱.اماکن مقدس: که عبارتند از : -امامزاده یوسف، -امامزاده گلیله، امامزاده مروی، -مساجد تاریخی، -کوفنده، -پاچنار، -درخت انجیر. ۲.اماکن تاریخی: که عبارتند از :-کاروانسرای قاجاری، -کاروانسرای شاه عباسی، -قلعه ها، -حمام، -کبوترخانه، -آسیاب ها، -پل ها. ۳.اماکن تفریحی: که عبارتند از :-سرکریز، -آبشار، -بند بیدشک، -گل پرده هاز، -مرغزار گزی، -مارگله، -هل حرامزاده، -نپفت، -زیرپل. .